ดูกรภิกษุทั้งหลาย ภิกษุในธรรมวินัยนี้ พิจารณาเห็น กายในกาย (เวทนาในเวทนา / จิตในจิต / ธรรมในธรรม) อยู่ มีความเพียร มีสัมปชัญญะ มีสติ กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้
สัมปชาโน ท่านแปลว่า มีสัมปชัญญะ ในที่นี้คืออะไร เหมือนกันหรือไม่ กับคำว่า สัมปชัญญะ ในมหาสติปัฏฐาน หมวดกายานุปัสสนา สัมปชัญญบรรพ ที่ว่า
"ความรู้สึกตัวในการก้าว ในการถอย ในการแล ในการเหลียว ในการคู้เข้า ในการเหยียดออก ในการทรงผ้าสังฆาฏิบาตรและจีวร ในการฉัน การดื่ม การเคี้ยว การลิ้ม ในการถ่ายอุจจาระและปัสสาวะ ย่อมทำความรู้สึกตัว ในการเดิน การยืน การนั่ง การหลับ การตื่น การพูด การนิ่ง ดังพรรณนามาฉะนี้"
เย็นวันหนึ่งระหว่างขับรถทา
"ปัญญา ชื่อ สัมปชัญญะ เพราะ รู้อนิจจัง"
ที่แท้ อาตาปี สัมปชาโน สติมา ก็คือ มีความเพียร มีปัญญารู้อนิจจัง มีสติ นั่นเองครับ ซึ่งต่างกันกับคำว่า สัมปชัญญะ ที่หมายถึง ความรู้สึกตัวในการก้าว ในการถอย ในการแล ในการเหลียว ในการคู้เข้า ในการเหยียดออก ฯลฯ
นิมิต ชมนาวัง
28 มีนาคม 2556
